Water, een essentieel onderdeel van je basisbehoeften. Maar hier ben je nooit zeker van stroom of water als je aangesloten bent op het net. Je zou zeggen dat het toch niet zo moeilijk moet zijn om ca. 1.5 miljoen mensen te voorzien maar toch is dat hier om wat voor redenen dan ook, niet haalbaar. Het 1e jaar dat ik in mijn huis woonde had ik beide niet. Ik had gelukkig wel een waterkraan in mijn tuin waar ik mijn emmers kon vullen. Met een bakje schepte ik water uit de emmer en "douchte" ik mezelf. Nou is het hier nooit koud voor europese begrippen maar als je hier een tijdje bent dan is het zeker in de begin maanden van het jaar bijna een Wim Hof ervaring als er weer een kopje water over je heen gaat.
Als ik daarna bij de salon aankwam waar ik behandelde kon ik daar m'n haren föhnen. Het had wel wat en het was prima te doen, maar eerlijk is eerlijk, op den duur verlang je toch gewoon weer naar een lekkere warme douche. We hadden inmiddels alle leidingen naar het huisje gelegd maar de water toevoer werd al beroerder, alleen 's nachts kwam er water. We besloten om een tank te plaatsen met een pomp. Deze vult zich altijd zodat er voorraad is en gelijk is er ook genoeg druk zodat de wachmachine kan draaien.
Heerlijk was het gevoel van weer onder de douche staan en zeker zijn van je water. Maar tegelijkertijd besefte ik ook dat ik me niet minder heb gevoeld toen ik gewoon met een emmertje stond te poedelen. En dat een heleboel mensen dit niet hebben.
Ondanks mijn grote watertank zaten we toch zomaar ineens een week geleden zonder water, tank leeg. Dat houdt in dat het al langer gaande was en er al een heleboel mensen lang zonder water zaten in deze heetste tijd van het jaar. Shit.
Waar om me heen niemand in de stress ervan raakte, kwam er bij mij even mijn europese reactie naar boven en ging ik bellen, mailen en reageren op FB. Het hielp natuurlijk helemaal niks want het duurde bijna een week voordat we te horen kregen dat er ergens een lek is. Inmiddels hadden we alweer een ritme gevonden in water halen bij een put en douchen vanuit een emmer en ging het leven gewoon door. Het is zoals het is.
Tot vandaag.
Ik hoor water sijpelen in mijn tank!
Joehoe, ik kan weer spoedig een normaal leven leiden en alles wassen. Of eigenlijk een luxe leven leiden want als ik vervolgens de poort uitga en bij menig compound naar binnen kijk, zie je 20 liter vaten staan die zij telkens weer gaan vullen omdat ze het gewoon weg niet kunnen betalen. En is kleren wassen een dagtaak. Een dubbel gevoel bekruipt me, hartverscheurend dat men zo nog moet leven en dankbaar dat ik anders ben opgegroeid. Gewoonweg om de oneerlijke reden dat mijn wiegje ergens anders heeft gestaan.
Reactie plaatsen
Reacties